یادداشت
یادداشت

یادداشت

در جهان نو

در تماشای "پدرخوانده"-2


جشن بیرون پس جشن تشکیل خانواده نیست؛ بهانه ای برای مرور خانواده است برای تحکیمش. رابطه با بوناسرا که برقرار ولی فراموش شده بود، یادآوری و پیدا می شود؛ لوکا برازی خودنمایی می کند؛ جانی و کانی به خواسته هایشان می رسند(نقشی در فیلمی و همسری که پیداست مورد تایید پدر/پدرخوانده نیست)؛ سانی قدرت نمایی(قدرت سانی، قدرتی صرفا جسمی است. قدرتی هراس آور و آسیب رسان و غیر قابل تکیه. این را از برخوردهایش با پلیس و خبرنگار و زن می بینیم و در غم همسر و گریه مدام فرزندش)؛ فردو تفریح می کند؛ مایکل، چیزی به خانواده می افزاید: عضو جدیدی(کی)، امتیازات و ملیت تازه ای(یونیفرم نظامی آمریکایی و مدالهایش و دختر آمریکایی همراهش) و توضیحاتی (که به کی می دهد). هیچ دیگری ای از این گونه توضیحات برخوردار نمی شود؛ حتی فیلمسازی که بناست از نام پدرخوانده وحشت و از شخص او اطاعت کند هم باید خودش اقدام به تحقیق کند و تام توضیحی برای او نمی برد. ضعف در تحقیقات هم خون به خوابش می آورد). مایکل، توضیحاتی هم به ما می دهد، بی کلامی؛ با همان عنصرهای آمریکایی که همراهش دارد و با نام آمریکاییش(بر خلافِ سانتینو-که پدر شاید هیچ وقت به سبک آمریکاییها سانی صدایش نمی کند- و فردو با آن "اُ"ی پایانی به سبکِ بیشترِ نام های مردانه ایتالیایی، مایکل نامی بیشتر اینجایی است تا ایتالیایی؛او را بعدها در سیسیل با ورژن ایتالیاییِ نامش، میکله، خطاب می کنند) از اشتراک پدرش با بوناسرا در اعتماد و اعتقاد به این دنیای جدید برایمان می گوید؛ تا بعدها در سکانسهای پایانی، جایی خود پدر برایمان بگوید که او را در جایگاه سناتور ایالات متحده می دیده و برایش نخ هایی بلندتر از چند مهاجر و چند کازینو و چند سیاستمدار و روزنامه نگار برای کشیدن آرزو می کرده است.


ادامه دارد


the Godfather(Francis Ford Coppola)-1972


نظرات 1 + ارسال نظر
سینوش یکشنبه 30 آبان 1395 ساعت 11:13

سانی خیلی نقش جذابی داره و بازیگری که نقش رو بازی کرده استاده واقعا
کارآگاه میگم که لوگو فیلم رو چطور تفسیر میکنی
ویتو تو صحبتی که با مایکل داره میگه که دوست ندارم بازیچه دست دیگران باشم میخوام سر نخ ها رو خودم در دست داشته باشم در نظر اول میگم که منظور اینه قدرت پدر خوانده باعث میشه دیگران رو به ساز خودش حرکت بده اما دستی بالاتر از پدر پدر رو کنترل میکنه.میشه بگیم منظورش اینه که خود پدر خوانده ها هم بازیچه قدرت میشن؟

بازیگر نقش سانی به نظرم بازیگر فوق العاده ای نیست، فقط درست انتخاب شده. تازه شکل عصبیتش بیشتر امریکاییه تا ایتالیایی به نظر من.
یعنی نخهایی که میکشن به دست و پای خودشون هم گیر میکنه...!

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد