روزانهها
همهابر برجسب
سریال دهلی جمشید nihongo هتل بازدید ضحاک شرلوک هولمز ساتیاجیت رای کار وای ونگ ماساکی کوبایاشی رودابه منوچهر هندوستان دهه 1390 آکیرا کوروساوا من-کلیک-عکس سام زال کلکسیون تور سلم ایرج دهه 1940 ترجمه بازی دهه 1980 فریدون مستند دهه 1970 فوتبال دهه 1950 دهه 1990 در ورزش دهه 2000 تقویم دیواری اضافات در شاهنامه داستان دهه 1960 دهه 2010جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مهر 1396 2
- شهریور 1396 5
- مرداد 1396 6
- تیر 1396 5
- خرداد 1396 2
- اردیبهشت 1396 3
- فروردین 1396 5
- اسفند 1395 6
- بهمن 1395 1
- دی 1395 6
- آذر 1395 15
- آبان 1395 8
- مهر 1395 7
- شهریور 1395 9
- مرداد 1395 12
- تیر 1395 32
- خرداد 1395 14
- اردیبهشت 1395 14
- فروردین 1395 16
- اسفند 1394 10
- بهمن 1394 13
- دی 1394 20
- آذر 1394 18
- آبان 1394 90
جستجو
بفروش
به راحتی می شود بدون دیدن "فروشنده" مُرد. البته می شود رئالیسم را از رویش درس داد تا مدت ها؛ اما 50 سال بعد از امروز، فقط قرار گرفتنش در فهرست مجسمه دارها باعث به یاد آوردنش خواهد شد و نه تبلیغاتِ دهان به دهان و قلب به قلب و چشم به چشم و نقد به نقد. "فروشنده" سرگرم کننده است؛ مد روز است؛ ریتم مناسبی دارد؛ بازیگران خوش قیافه و پرتوانی؛ می فروشد. سوال دارد و پس مدتی ماندگاری. شعار دارد پس هواخواهِ سینه چاک و دشمنِ خون ریز و باعث اتحاد و نقل مجالسِ شبهِ گروهک ها. اما با سوالِ جدید، سرگرمی جدید، مد جدید و شعار جدید جایش را فورا به خون تازه خواهد داد و فاقد آن "یک چیز دیگر"، آن "wow factor" و آن "آن" است که پرزور تر از سال ها و بلندتر از شکاف بین نسل هاست.
توضیح واضحات:این کلی گویی است. یادداشت شخصی است. نقد فیلم نیست که باید مستند باشد و تحلیل گر.
فروشنده(اصغر فرهادی)-1395
من راستش حتی نمیتونم به صراحت بگم که این فیلم رو دوست داشتم یا نه، نظر کارشناسانه ندارم به هیچ وجه فقط دو تا حس داشتم، یکی اینکه بازیگراش خیلی خوب بازی میکردن انقد که میتونستم باهاشون تو حس هاشون شریک بشم و درکشون کنم و اون یکی استرس بود، کل زمانی که فیلم رو میدیدم استرس داشتم و بعد از تموم شدنش دیگه هرگز دلم نخواست دوباره حتی دو دقیقه ش رو تماشا کنم .
گمونم معنی استرست اینه که فیلم کارش رو خوب انجام داده و فضاسازی موفقی داشته.