یادداشت
یادداشت

یادداشت

مستند

- هیچ کدوم از پسرای آقای فلانی تو کار سنگ نیست؟

- آقای فلانی اصلا پسر نداره.

- پس دست تنهاست.

- داماد داره ولی پسر نداره.

- از داماداش هم هیچ کدوم تو این کار نیست؟


تازگی ها پی برده ام به اینکه عمری را با یادداشت کردن (و به خاطر سپردن) دیالوگ های فیلم ها و کتاب ها به هدر داده ام (گیرم بلافاصله پس از این کشف، گفته ای از "مردی که آنجا نبود" را یادداشت کردم و به خاطر سپردم که "I don't talk much. I just cut the hair. ")و آدم باید دفترچه هایی پر از گفته های مردم داشته باشد تا کلا چیزی دستگیرش بشود و کاری کرده باشد و کاری برای کردن داشته باشد. مثلا چه دیالوگی برای  توصیف و تحلیل جایگاهی که زنان برای خودشان تدارک دیده اند، بهتر از این که سر ناهار امروز : یک جور آبگوشتِ تولید شده با گوشت قلقلی (اسمی که ما در خانه برای صدا کردنِ چیزی به کار می بریم که آشپز، "کله گنجشکی" می نامید و نمی دانم خواننده چطور می شناسدش!)، شنیده ام؟...

نظرات 1 + ارسال نظر
هم چراغ شنبه 7 آذر 1394 ساعت 20:33

من یه همچین دفتری دارم برای دیالوگ ها ی این چنینی... به نظرم به اندازه ی دیالوگ های توی فیلم ها به درد یاد گرفتن خیلی چیزها می خوره...

ما به کله گنجشکی می گیم کوفته قلقلی... و تو خونمون ما چهار نفر یه اسمِ خانوادگی هم داریم واسش: گولومولو

تو داستان نویسی. با این دفترچه، کلی کار میتونی بکنی. به نظرم این دیالوگهای مستند به همون اندازه دیالوگهای مصنوعی جذاب هستن. هیچ وقت دیالوگی رو یادداشت نکرده م تا ازش چیز یادبگیرم. یادداشت کرده م چون ازش خوشم اومده...

"گولومولو" خیلی اسم خوشگلیه و بهش میاد.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد