یادداشت
یادداشت

یادداشت

سرانجام

فقط 100 دقیقه بعد، تحلیلِ تمامیِ حاضرانِ در این تصویر-مثل حاضرین در بسیاری از تصاویرِ تاریخیِ مشهورتر و تکان دهنده تر و موثر در مقیاس وسیع تر- از آن چه در حالِ انجامش بوده اند تغییر کرده است؛ با رسیدنِ آن انجام! تحلیلِ اشتباه از کلمه قهرمان در هر حالت ممکنش...


دیدیه دشان در واکنش به مصدومیت غافلگیرکننده کریستیانو رونالدو و بیرون رفتنش از سرنوشتِ تیمِ او؛ دیشب


نظرات 3 + ارسال نظر
سینوش دوشنبه 21 تیر 1395 ساعت 13:40

من طرفدار هیچ کدومشون نبودم اما گزارش فردوسی پور از همون لحظه اول رو اعصابم بود وقتی رونالدو مصدوم شد بشدت طرفدار این بودم که پرتغال قهرمان شه!
الان به لطف منجی ، .پرتغال قهرمان نشده ملت پرتقال قهرمان شده یه تیم!
چشم دوختن به منجیهای هوایی یا زمینی ملتی رو از حرکت بازمیداره و در لحظه مصدوم شدنشون حقیقت سختی رو به همه نشون میده که باید تنها به همت و قدرت زانوهای خودت تکیه کنی در این خودخواهیه خوبه که تیم ها شکل میگیره و حرکت جمعی ثمر بخش میشه !
دمشون گرم حال کردم

موافقم.
و خیال می کنم دیشب تیمی که معتقد به منجی و قهرمان گرا بود فرانسه بود..

آقاگل سه‌شنبه 22 تیر 1395 ساعت 11:34 http://aghagol.blog.ir

همه لذت فوتبال به تراژیک بودن و غیر قابل پیش بینی بودنشه.
بازی فینال رو بر خلاف دیگر بازی ها که فقط شنونده بودم دیدم!
نظرم در مورد پرتغال تغییر کرد. پرتغال تیمی که در ابتدای راه کجدار و مریض پیش می رفت و رفته رفته پیشرفت کرد.
اگرچه کمی با چاشنی شانس اما قهرمانی برازنده شون بود.
بازی فینال هم اگرچه زیاد دلچسب نبود. با این حال صحنه های به یاد ماندنی داشت. مثل مصدومیت رونالدو و اشک هایی که ریخت. مثل قهرمانی و بازهم اشک های رونالدو.

همیشه هم تراژیک نیستا!! گمونم منظورتون دراماتیک باشه.
چه خوب! فوتبال رو معمولا باید دید! من فقط گاهی بازیهای اینترمیلان رو که تلویزیون نمیذاره از رادیو اینتر می شنوم و خب به اون گزارشگر اعتماد دارم که با چشم من می بینه ولی گزارشگرای ما حتی با چشم خودشون هم نمی بینن معمولا و گزارششون چندان شباهتی به بازی نداره.
چاشنی شانس رو تو قهرمانی هر تیمی پیدا می کنی، کافیه دنبالش بگردی.
پس واسه اینکه شما از فوتبال لذت ببری کافیه یکی توش گریه کنه! باید هوادار چند آتیشه پرتغال باشی پس! چون کریس رونالدو گمونم رکورد گریه کل تاریخ فوتبال رو داشته باشه!

صبا سه‌شنبه 22 تیر 1395 ساعت 12:15 http://royekhateesteva.blog.ir

این همون آقای قهرمان که من نمی شناختمش.از کامنت سینوش متوجه شدم این بار کار گروهی قهرمان شده:)
"ترجیح می دم قدرت رو میون مهره ها تقسیم کنم و از هیچ کدوم قهرمان روز مبادا نسازم"

بله همین ایشونن!
طنز عجیبیه! سالهاست که چشم همه به این باباست که چرا اونقدر زور نداره که پرتغال رو قهرمان یه جایی بکنه و هر جام از دست رفته رو انگار فقط اون از دست داده. اما حالا این یه جامِ برده رو رسما همه برده ن!
قهرمان و قدرت غیر قابل انکارش که تقسیم کردنی بین بقیه نبود بیرون رفت و ناگهان بار مسئولیتش تقسیم شد روی عده زیادی، کم شد و از پسش بر اومدن!

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد