یادداشت
یادداشت

یادداشت

تغییر فصل

آن چه گذشت...


علی رغم ناباوری های سیندخت خانم که


فروریخت از مژه سیندخت خون                که کودک ز پهلو کی آید برون


رستم از پهلوی شکافته مادر قدم به این دنیای من و شما و شاهنامه میذاره.

این ور سام و زال و خانواده رو در جشن تولد رستم میذاریم میریم اونور که منوچهر داره همین دنیای شما و من و شاهنامه رو ترک می کنه. پسرش نوذر رو صدا می کنه و میگه


چنانچون فریدون مرا داده بود             ترا دادم این تاج شاه آزمود


اما خب نوذر شبیه پدر و پدربزرگ و باقی فامیل نیست و


همی مردمی نزد او خوار شد                  دلش برده گنج و دینار شد


خب مردم هم شاکی میشن و دست به اقداماتی می زنن


بترسید بیدادگر شهریار                             فرستاد کس نزد سام سوار


غافل از اینکه همین کسان میرن میشینن زیر پای سام که آقا ما نوذر رو نخواستیم برمی داریم تاجش رو میاریم میذاریم سر تو.


ادامه دارد...

بله

آن چه گذشت.. 


خبر به مهراب تا اونجا میرسه که منوچهر سام رو فرستاده تا دمار از روزگار کابل در بیاره. اینه که سیندخت رو صدا می کنه و


بدو گفت کاکنون جز این رای نیست               که با شاه گیتی مرا پای نیست

که آرمت با دخت ناپاک تن                            کشم زارتان بر سر انجمن

مگر شاه ایران ازین خشم و کین                  برآساید و رام گردد زمین


سیندخت هم میگه قبل از اینکه بکشیمون بذار من یه سر برم پیش سام گفتمان کنیم شاید حل شد.

 از این ور سیندخت د سام رو به دست میاره، از اون ور زال دل منوچهر رو. این وسط ستاره شناسها هم به منوچهر میگن از ترکیب زال-رودابه یه بابایی به دنیا میاد که


هوا را بشمشیر گریان کند                 بر آتش یکی گور بریان کند

کمر بسته شهریاران بود                    بایران پناه سواران بود


پس همه چیز به خوبی و خوشی تموم میشه و عروسی سر می گیره و بی خیال جنگ.


ادامه دارد...

چاره

آنچه گذشت...


منوچهر قبل از اینکه سام موضوع رو مطرح کنه میگه الان دیگه وقتشه که برای جلوگیری از خطرات احتمالی آینده،نسل ضحاک رو از رو زمین برداریم پس لشکرت رو بردار


بهندوستان آتش اندر فروز                همه کاخ مهراب و کابل بسوز

نباید که او یابد از بد رها                  که او ماند از بچه اژدها


سام هم میگه چشم و بر میگرده. اونوقت زال شاکی میشه و یادآوری می کنه که وقتی سام رفته بود از پیش سیمرغ بیاردش قول داده که هرچی زال خواست نه نگه. سام هم بر میگرده سر قول و قرارش. بر میداره یه نامه واسه منوچهر مینویسه و توضیح میده که زال خاطرخواه دختر مهرابه و


مرا گفت بر دار آمل کنی                سزاتر که آهنگ کابل کنی


یادش هم نمیره که خدمات همیشگی خودش رو یادآوری کنه و این لطفِ بی خیال کابل شدن رو به پاداشِ اون خدمات درخواست کنه و تهش میگه


همان کن که با مهتری در خورد          ترا خود نیاموخت باید خرد


و نامه رو میده دست زال میگه این کاری که از دست من برمیومد؛ باقیش با خودت.


ادامه دارد...

بحران

آنچه گذشت...


همه چیز به خوبی و خوشی پیش میره، فقط میمونه راضی کردن دو خانواده و جشن عروسی و ثبت رسمی که خب یه ذره گیر داره. سام وقتی از موضوع با خبر میشه با خودش فکر می کنه


از این مرغ پرورده* وان دیوزاد**                چه گویی چگونه برآید نژاد


البته ستاره شناسها این مشکلش  رو حل می کنن و بهش میگن بچه خیلی کاردرستkی از این ترکیب به وجود میاد و


خنک پادشاهی که هنگام او***             زمانه بشاهی برد نام او


از اون ور مهراب که قضیه رو میفهمه کلی شاکی میشه  و به سیندخت میگه دستت درد نکنه با این دختر بزرگ کردنت


مرا گفت چون دختر آمد پدید               ببایستش اندر زمان سر برید

نکشتم بگشتم ز راه نیا                      کنون ساخت بر من چنین کیمیا


اون طرف سام راه افتاده بره پیش منوچهر تا ازش اجازه ازدواج زال با رودابه، یعنی اجازه فامیل شدن با دشمن رو بگیره.


ادامه دارد...

 

____

* زال که سیمرغ بزرگش کرده

**رودابه که از نوادگان ضحاکه

***یعنی همین بچه احتمالی زال و رودابه

خون تازه

آن چه گذشت...


حالا دیگه هر سه تا پسر فریدون مرده ن، اونم


کرانه گزید از بر تاج و گاه                نهاده بر خود سر هر سه شاه

پر از خون دل و پر از گریه روی        چنین تا زمانه سرآمد بروی


تا عمرش رو میده به من و شما و منوچهر و بقیه


منوچهر یک هفته با درد بود                دو چشمش پر آب و رخش زرد بود


و بعدش رسما شد شاه ایران.



همین موقع هاست که طرفای زابل، سام صاحب یه پسری میشه که موهاش سفیده عین پیرمردا. سام خیلی شاکی میشه


سوی آسمان سر برآورد راست            ز دادآور آنگاه فریاد خواست


میگه آخه من با چه رویی این رو به در و همسایه نشون بدم


چو آیند و پرسند گردنکشان                 چه گویم از این بچه بدنشان

چه گویم که این بچه دیو چیست         پلنگ و دورنگ است ورنه پریست


اینه که بچه رو میفرسته ببرن سر به نیست کنن.


ادامه دارد..

انجام

آنچه گذشت...


فریدون نامه سلم و تور رو میخونه و به پیک میگه برو بهشون بگو اینجوریام نیست که شما از برادرکشی متنبه شدید و طلب بخشش دارید یا ما چیزی یادمون رفته باشه؛ اینجوریه که


کنون چون ز ایرج بپرداختید            بکین منوچهر برساختید

نبینید رویش مگر با سپاه              ز پولاد بر سر نهاده کلاه

درختی که از کین ایرج برست        بخون برگ و بارش بخواهیم شست


پیک یه گوشش به حرفای فریدون، یه چشمش به قد و بالای منوچهر، حساب کار دستش میاد و فی الفور بر میگرده پیش سلم و تور و بهشون میگه آشتی خیلی دور از افق های دید منوچهر و فریدونه و تازه


گر آیند زی ما بجنگ آن گروه                       شود کوه هامون و هامون کوه


خلاصه، کاری از دست سلم و تور بر نمیاد جز اینکه واسه جنگ آماده بشن. جنگ هم میشه و توی روز جنگ


همه چیرگی با منوچهر بود                     کزو مغز گیتی پر از مهر بود

اول با تور رو در رو شد و

سرش را هم آنگه ز تن دور کرد               دد و دام را از تنش سور کرد


بعدش به سلم میرسه و میگه


بکشتی برادر ز بهر کلاه                          کله یافتی چند پویی براه

کنون تاجت آوردم ای شاه و تخت              ببار آمد آن خسروانی درخت


و خلاصه هرچی کاشتی خودت کاشتی و حالا هم خودت درو می کنی. سلم هم میره پیش تور.


ادامه دارد...

وقت

آن چه گذشت...


یه خانمی هست به اسم ماه آفرید


که ایرج برو مهر بسیار داشت               قضا را کنیزک ازو بار داشت


فریدون خبرِ وجود داشتن بچه ایرج رو که میشنوه کلی خوشحال میشه و به خودش امید انتقام میده که البته این بچه دختر میشه و دختر خوب هم که زره و کلاهخود نمیپوشه و گرز و شمشیر بر نمیداره و سوار اسب نمیشه بره انتقام پدرش رو بگیره! دختر خوب بزرگ میشه، ازدواج می کنه و یه پسر خوب به دنیا میاره. همین کاری که ایشون می کنه و اسم این پسر رو میذارن منوچهر.


جهان بخش* را لب پر از خنده شد             تو گفتی مگر ایرجش زنده شد


و خودش شخصا مراحل رشد منوچهر رو تحت نظر می گیره.


چنان پروریدش که باد هوا         برو بر گذشتی نبودی روا


خبر هم که همین جوری توی خونه نمیمونه که!


بسلم و بتور آمد این آگهی                که شد روشن آن تخت شاهنشهی


میگن چی کار کنیم چی کار نکنیم؟ یه نامه عذرخواهی بنویسیم واسه فریدون و طلب بخشش کنیم. می نویسن و میدن دست پیک ببره برای فریدون.


___

* یعنی همون فریدون خودمون


ادامه دارد...